Vroeg uit de veren.

Vanochtend was de voltallige redactie al erg vroeg uit de veren. De krantenjongen was nog niet eens geweest! Maar Cera was ook al op. Zij begroette haar kleine vriend de Boez allerhartelijkst.



De senioren (links Japekop en rechts mevrouw Troy) zaten al direct op de buitentafel voor een slokje buitenwater. Natuurlijk moest mevrouw Troy als eerste haar dorst lessen en nam daar ruim de tijd voor. Zoon Japekoppie kent zijn plaats en wachtte geduldig tot zij eindelijk klaar was.



Verderop in de Katbladstraat zat Oscar. Wij hadden hem al eerder voorbij zien rennen en hadden de indruk (het was toen ongeveer half zes) dat hij de nacht buiten had doorgebracht, maar kunnen ons natuurlijk vergissen.

In elk geval was Lima binnen. Hij zat nieuwsgierig te kijken naar hoe zijn soortgenoten over de straat renden achter een paar flinke eksters aan, die met luid gekrijs hun ongenoegen daarover lieten blijken.

We gingen maar eens naar het Zooiplein met Cera en de Boez. Ja, er ligt een keurige deksel op de zandbak! Nou, daar kan tenminste niet meer in geplast worden.

Boez en Cera liepen tegen elkaar te kirren. Boez bepaalde steeds de zooirichting en Cera dribbelde achter hem aan.

Oscar was ondertussen van zijn bankje af gekomen en wilde graag mee zooien, maar Cera wilde alleen zijn met haar kleine vriend en maakte dat aan Oscar duidelijk. Dit was heel bijzonder. Waarom? Wel, wij hebben nog nooit eerder ook maar een spoortje agressiviteit of vijandigheid bij Cera kunnen opmerken en hoorden haar nu voor het eerst grauwen en grommen! Oscar schrok er ook van en kroop in elkaar.

Hij bleef nog even achter de plantenpotten schuilen maar hield het stelletje verder goed in de gaten. Hij liet zich niet zomaar zo snel van het Zooiplein wegjagen!

Cera had iets eetbaars gevonden. Het zag er smerig en vedroogd uit. Wij dachten eerst dat ze het "vreemde voedsel" wel weer in de steek zou laten, maar dat hadden we verkeerd gedacht.

Oscar had blijkbaar ook nog niet ontbeten en toonde eveneens belangstelling voor de gore plak van onbestemde origine. Toen Cera eraan begon te knagen en er vervolgens stukjes van doorslikte, vonden wij dat wij helaas moesten ingrijpen. Je weet nooit wat er allemaal voor gevaarlijks rondslingert op straat, leest wel eens verhalen over zieke mensen die met opzet dieren willen ombrengen etc. ......., dus wij pakten de vreemde plak lekkers af en stopten het in een rondslingerende vuilniszak. Dat vond Cera niet leuk dus. Wij beloofden haar daarop een plaatsje aan de ontbijttafel, later, maar ons topmodel voelde zich dermate beledigd dat zij de hoogte in ging.

Ja, bovenop de glijbaan dus, met een blik van: "met u wil ik niets meer te maken hebben!"

De Boez, nooit zo geïnteresseerd in vreemde hapjes en altijd alleen maar belangstelling voor zijn eigen jongemannenbrokjes, was allang weer aan het zooien gegaan. (Voor degenen die het nog niet weten: "Zooien" is dus wat rondsnuffelen, wat graven in bladeren en dergelijke, en dat zonder vaststaand doel of geplande route of systeem.) Oscar was weer terug naar de straat om op de eksters te jagen.

Cera bleef nog een poosje bovenop de glijbaan zitten......

Toen de Boez het Zooiplein verliet, ging Cera hem natuurlijk achterna. Nee, ze gleed niet maar sprong van de glijbaan af. Anders hadden wij daarvan natuurlijk wel een foto gemaakt, heh?

Misschien had Cera wel een vreemde smaak in haar bek overgehouden van het vreemde stuk viezigheid of zij had gewoon dorst. In elk geval was het voor haar tijd om uit de vijver van Zwarte Gijs te lebberen.

En zoiets levert altijd een aardig plaatje op....

De Boez wachtte geduldig tot Cera klaar was met lebberen en toen was het ook wel zo langzamerhand tijd voor het ontbijt. Natuurlijk zaten mevrouw Troy en Japekop allang klaar bij het Poezenloket voor hun ochtendhap. Zij zijn namelijk niet gewend om al voor het ontbijt enige activiteit te ondernemen. Cera schoof ook aan; dat hadden wij haar immers beloofd en dat was zij niet vergeten. Helaas vonden mevrouw Troy en haar zoon dit niet zo plezierig. Zij zijn namelijk altijd bang dat zij tekort zullen komen en nodigen derhalve liever geen gasten uit voor de Gourmetmaaltijden. Het ontbijt verliep dan ook erg rommelig en onrustig....