zondag 10 mei 2009

Zwart-wit...


Ha, er is een waterbaktoerist! Wij verlaten de redactie en lopen naar de bezoeker toe. Misschien zit er wel een interview in! Je weet maar nooit....



Het is Storm, maar dat had u natuurlijk al gezien. Lekker aan het drinken, Storm? Bevalt het water hier je een beetje?



Storm wil niet antwoorden. Hij doet alsof hij ons niet hoort. Nou, dat interview zit er dus zeker niet in. De tafel is blijkbaar erg interessant, want Storm gaat druk aan het snuffelen. We proberen het nog een keer en stellen Storm weer een vraag.
Dan barst Storm los.



Storm:
Dat geschrijf van u in uw krant, alsdat ik altijd anderen aanval en belaag, dat moet maar eens afgelopen zijn. Ik ben nu ook gewoon op bezoek en heb niks kwaads in de zin. Die waterbak is toch voor iedereen, niet? Nou dan. En u dacht natuurlijk weer dat ik hier bonje zat te maken met uw katten? Wel, daar is dus niets van aan. Ik ben gekomen in vrede en ga ook weer in vrede weg. Ja, toevallig wel, deze keer.
Uw probleem is dat u alles zo zwart-wit ziet.



En dat geouwebet over mijn staart - die ik dus niet meer heb - moet ook maar eens afgelopen zijn. Ik heb er schoon genoeg van. Ajuus.
Wel, wij vonden dit een interessant diepteinterview en wilden het u daarom niet onthouden. Storm had gesproken en ging er vandoor. Nu gingen wij maar eens op zoek naar onze eigen haarfabriekjes. Waar waren zij?



Ah, mevrouw Troy zat op haar plek bij het Poezenloket. En haar zoon Japekop zat naast haar bij de voordeur. Zij keken tevreden toe hoe Storm zich verwijderde.


De Boez zat op straat en wachtte ook met het hervatten van zijn spel totdat Storm weer ver genoeg weg was. En zijn vriendinnetje? Waar was Cera?


Natuurlijk zat Cera verscholen onder een wielhuis. En dat allemaal vanwege een bezoekje van Storm aan de waterbak.
Had Storm een beetje gejokt en had hij, voor zijn tafelbezoek, de boel misschien toch al een beetje op stelten gezet? Of zien onze poezen en hun vriendinnetje soms ook de dingen te zwart-wit, zoals Storm zei? Wij zullen het nooit te weten komen. Of wel, ooit, en dan berichten wij u dat zeker. In deze krant inderdaad.....

Geen opmerkingen: