Lekker schoon en zacht!

In zijn eigen straat kwamen wij Iwan tegen. Hij zat ergens op de stoep in de buurt van zijn huis, maar toen wij de Poort uitkwamen en zijn naam riepen, kwam hij onmiddellijk overeind en liep naar ons toe.
Wij werden door hem zeer enthousiast en met een hoop geluid begroet.


Iwan verklaarde dat hij zich nu weer helemaal had schoongewassen en dus graag geaaid wilde worden, omdat dat er bij onze vorige ontmoeting een beetje bij was ingeschoten. En als wij het niet vertrouwden, wilde hij wel even demonstreren hoe mooi zijn vacht er nu uitzag. En natuurlijk vooral hoe zacht hij nu aanvoelde.



Die demonstratie wilde hij dan het liefst in de Hoftuin geven, maar wij verklaarden dat wij op weg waren en niet bereid om om te keren. Iwan protesteerde aanvankelijk luid tegen zoveel onbegrip en weerstand.

Maar vooruit, dan zat er niks anders op en moest hij zijn demonstratie maar op de stoep doen. Iwan rolde heen en weer en gaf ons alle kans om vast te stellen dat zijn vacht er inderdaad weer tiptop uitzag. Geen grijze vlekken meer in elk geval.

Ja, aan alle kanten even schoon. Maar nu wel weer een beetje stoffig door dat gerol over straat, heh Iwan?

Maar goed, een beetje straatstof is niet zo erg als die vette, grijze kleeflaag van laatst, toch? Dus konden wij Iwan nu best wel geven van hem toekwam, namelijk een paar stevige aaien.

Vervolgens konden wij er echt niet onderuit, aan die stevige aaibeurt dus heh? Ja, erg lekker, verklaarde Iwan. Wij namen er ongeveer 10 minuten de tijd voor, tot grote verbazing van enkele voorbijgangers die er uiteraard helemaal niets van begrepen. Maar dat heb je wel meer met voorbijgangers dus.

Tenslotte, toen wij hadden aangegeven dat wij er weer vandoor moesten, bedankte Iwan ons voor onze medewerking. Ja, het had best nog wat langer mogen duren maar het was toch wel een kopje waard. Dat hebben wij op onze beurt dankbaar geaccepteerd.

En toen scheidden onze wegen weer. Iwan ging zoals hij gekomen was: met fier rechtopstaande staart. Tot ziens Iwan!