Tumult bij Poezenloket, deel 2

Bel de Franskat (boven) was overeind gekomen en zag mevrouw Troy (onder) zitten. En mevrouw Troy was vastbesloten niet met zich te laten spotten.



Bel had dat best in de gaten en stelde zich, voor zijn doen, zowaar bescheiden op. Wat moest hij nu die ouwe taart daar paraat zat en geen genoegen zou nemen met een klein pesterijtje of iets dergelijks?



De Boez liet zowaar ook van zich horen. Hij durfde het wel op te nemen tegen Bel met zoveel steun om zich heen!

Bel keek vol verbazing naar de Boez. Dat ventje durfde wel, zeg! Moest hij die kleine nu afstraffen maar dan de kans lopen van mevrouw Troy op zijn kop te krijgen? Bel twijfelde.

Toen kwam er opeens met veel lawaai een groot wielhuis voorbij. De bestuurder hield het pedaal behoorlijk ingetrapt en er brak even paniek uit onder de aanwezige katten. Ook de fotograaf schrok van zoveel wielhuisgeweld in de anders zo rustige straat.

De redactieleden waren door het Poezenloket naar binnen gestoven. Het was wel even dringen geweest maar ze zaten nu in elk geval veilig. Cera was in een vensterbank gesprongen en op zoek naar een kier om naar binnen te kunnen vluchten. Maar die kier was er niet; het raam was goed gesloten en zat dus potdicht.

Bel de Franskat had nu een ideale uitgangspositie. Alleen Cera was nog op straat en zat als een rat in de val. Met een paar sprongen kon Bel zo bij Cera zijn en haar op haar nummer zetten.

Ons lief modelletje zat angstig naar Bel te kijken en te wachten tot hij tot actie zou overgaan. Wij keken met haar mee.

Maar Bel nam de tijd. Hij sprong van de tafel af en kwam beheerst steeds iets dichterbij Cera. Bel hield Cera goed in de gaten want ze mocht natuurlijk niet ontsnappen, heh? Tenminste, wij kregen de indruk dat hij heel wat van plan was en Cera dus de klos.

Maar plots liep Bel door naar de vuilnisbak waar een poosje daarvoor B-w nog zijn markeringen had aangebracht. Was de controle van deze bak nu opeens belangrijker dan het pesten van Cera? Wij snapten er helemaal niets meer van. Wat was er met Bel aan de hand?

Nee, wij hadden niet gezien dat ondertussen Japekop weer naar buiten was gekomen en dat de Boez ook was genaderd!

Maar wij konden ons niet voorstellen dat Bel daarom had gekozen voor die vuilnisbak. Of hadden wij ons vergist?

Bel was ondertussen klaar met snuffelen en controleren. Hij liep met een grote boog om het Poezenloket heen.

Toen bleef hij nog even staan en keek in de richting van mevrouw Troy, die op haar stoel lag voor het Poezenloket.

Het leek alsof T. Troy zat te dutten, maar dat was niet zo. Nee, zij hield Bel heel goed in de gaten. En zij zond signalen uit naar hem die er niet om logen!

De Boez had ook positie ingenomen, aan de andere kant van de voordeur van de redactie. Het was overduidelijk dat behalve B-w ook Bel de Franskat niet welkom was bij het loket.

Bel had de boodschap ontvangen en liep vervolgens de straat uit. Een beetje verslagen, vonden wij.

Maar goed, Cera was tenminste weer veilig en hoefde niet weg te kruipen onder een wielhuis.

De rust keerde weer bij het Poezenloket. Het was een gekke dag.