zondag 10 mei 2009

Nog een sukkel in een boom!


Wij zaten de krant te lezen, het raam (pardon, Poezenloket) stond open en opeens drong een klaaglijk gemiauw tot ons door. Of eigenlijk: wij hoorden dus gewoon een kat in nood. Afijn, krant opzij, camera gepakt en de straat op. Het geluid kwam van helemaal het eind van de Katbladstraat, dus er waren maar weinig verslaggevers die bereid waren zo ver met ons mee te lopen. Gelukkig hebben wij dan nog altijd Cera, altijd bereid mee te gaan tot einde van de wereld, al is het maar voor de gezelligheid. Maar daar ging het nu niet om. Wij hadden immers een kat in nood gehoord. En ja hoor, daar was hij. Boven in een boom.



Onderaan de boom troffen wij zijn zij-mens. Zij vertelde ons dat hij Diablo heette, en dat hij al geruime tijd daar zat. Wat was er gebeurd?



Diablo is al een tijdje een bewoner van de Katbladstraat maar was nog nooit op straat geweest. Hij mocht wel, sinds kort, het balkon verkennen. Dit was een paar dagen goed gegaan, dat wil zeggen dat Diablo zich daar op dat balkon aardig had vermaakt en geen rare dingen had uitgehaald, tot vanmiddag dus.


Diablo was zomaar van het balkon gesprongen, en was de eerste de beste boom die hij tegenkwam ingeklommen. En daar zat hij dus nu. Zich geen raad wetend, want erin is makkelijker dan er weer uit! Dat weten wij nog heel goed van de Boez, en bovendien hebben wij dergelijke verhalen de laatste tijd meer gehoord. (Dat natuurlijk weer naar aanleiding van het boomavontuur van onze Boez.)
Wel, Diablo had het flink benauwd. Zijn zij-mens trouwens ook. Zij had de brandweer reeds gebeld, maar daar werd gemeld dat er pas hulp zou komen na 24 uur boomzitten van het slachtoffer. In dit geval dus de arme Diablo.


Diablo's mens had al van alles geprobeerd. Eerst roepen natuurlijk, en dan het rammelen met een snoepjesdoosje, het lokken met voerbakje, smeken, aanwijzingen geven, weer roepen en smeken. Maar Diablo zag het echt niet zitten om de boom uit te komen. Ondertussen mauwde hij wel klaaglijk en verwachtte dat zijn mens hem wel even kwam redden. Hoe wist hij natuurlijk ook niet, maar dat was haar probleem, heh?



Ondertussen zat zijn huisgenote Laila bovenaan de trap vol spanning af te wachten op wat er te gebeuren stond. Laila is slechts een half jaar oud en dus nog niet in staat om met een goed plan te komen. Haar boomavontuur ligt nog in de toekomst.... Ze bleef bovendien liever binnen, ook omdat zij zelf ook nog nimmer een poot in de Katbladstraat heeft gezet.



Wel, wij bouwden voor Diablo een waanzinnig mooie stellage. De trappen kwamen van het mens van Bobo, een fraaie kattenklimplank haalden wij bij het mens van Panda en Harremans. Doch Diablo vertrouwde ons prachtige bouwwerk niet, en bleef zitten waar hij zat. Ondertussen namen wij plaats onder de boom en trachten de kat uit de boom te kijken, maar zoals gewoonlijk lukte dat dus niet.
Daar wij een afspraak hadden in het restaurant, moesten wij helaas vertrekken; Diablo zat toen reeds zo'n 6 uur in de boom.....


En in plaats van naar de onderste grote tak af te dalen, ons bouwwerk te verkennen en de kattentrap te betreden, klom Diablo alsmaar hoger in de boom.



Wij verwachtten eigenlijk, bij terugkomst uit het restaurant, de brandweer aan te treffen, hadden onze camera dan ook meegenomen en waren zo op alles voorbereid. Maar gelukkig troffen wij een lege boom aan. Nieuwsgierig als wij zijn, belden wij aan bij het huis van Diablo en Laila. (En hun mens natuurlijk.)


Het mens deed open en vertelde ons opgelucht dat Diablo tenslotte de boom was uitgekomen.
Enigszins stuntelig, dat wel, maar op eigen kracht. Hij had geen gebruik gemaakt van de kattentrap want die vond hij onbetrouwbaar en dus was deze na verloop van tijd ook weer weggehaald. Nee, Diablo had gevonden dat het tijd was om naar beneden te komen, en had zijn eigen ding gedaan. En dat dus zonder zijn pootjes te breken of erger.
Wel, iedereen blij natuurlijk en vooral dan zijn mens, dat toch wel behoorlijk in de rats had gezeten....
Eind goed, al goed dus. Wij hopen spoedig bij u terug te komen met andere, meer vrolijke verhalen over Diablo! En we hopen dat hij, zijn huisgenote Laila en hun mens, lekker zullen slapen na dit hachelijke avontuur!

3 opmerkingen:

ina zei

Gelukkig een goed einde van dit verhaal. Wat een prachtige stellage! Ik denk dat ik er als kat meteen gebruik van gemaakt had.
Maar ik ben dan ook geen kat.

Annemieke zei

Met zo'n naam is het natuurlijk vragen om moeilijkheden...maar gelukkig is hij er weer veilig uitgekomen!

Katja zei

U heeft wel mooie plaatjes gemaakt van de hachelijke situatie waarin Diablo verkeerde...daar zak zijn mens vast wel blij mee zijn, dat hij nu zo mooi in het Katblad staat...