Kroelbehoefte.

Harremans:
Ach mevrouw Katblad, ik ben zo blij dat ik u zie! Het is namelijk zo dat ik opeens een gigantische behoefte heb aan kroelcontact. Ja, gewoon even wat geaai inderdaad, met vriendelijke hand of anderszins. En daar bent u vast wel toe bereid, is het niet?


Jah. Lekker zo. Nee, nog niet genoeg. Mijn behoefte is namelijk enorm. Nee, daar kan ik niets aan doen. Het komt en gaat, die behoefte, en nu is ie gekomen. Juist toen u kwam aanlopen inderdaad, dus dat treft heh?


Als u nu even door de knieën gaat, kunt u er beter bij. Ja, want de behoefte zit nu in de buurt van mijn buik. De kroelbehoefte inderdaad. Nee, de behoefte gaat van plek naar plek. Ja, het wisselt snel en sterk. Net was het dus mijn kop en rug, nu zit ie op mijn buik. Komt er nog wat van?


U vindt dat u nu genoeg heeft geaaid? Wel, dan zijn we het oneens. Mijn behoefte is namelijk nog lang niet over en eigenlijk vind ik dat u daar rekening mee dient te houden. U zegt dat uw koffie koud staat te worden? Maar u liep toch niet in de richting van uw huis? Nee, u ging de andere kant op. Dat heb ik heus wel gezien en ik ben niet achterlijk. U heeft dus blijkbaar geen zin meer in mij. Ja, dat valt me hard tegen van u en bovendien had ik dat niet van u verwacht. Dat u mij zo gauw weer aan mijn lot overlaat. Met mijn enorme behoefte dus ja. Maar ik zoek wel iemand anders. Ja, daar ging net een deur open. Het mens van Rooie Gijs inderdaad. Ik ga haar gauw begroeten voor ze verdwenen is. Ja, en dan vertel ik haar wel van mijn grote behoefte. Misschien is zij bereid wat meer tijd voor mij vrij te maken. Nee, u bent mij bar tegengevallen. Ajuus!