Het overkwam ook mij....

Japekoppie:

Heel goed initiatief ja, dat "Kat uit de Gracht". Want het overkwam ook mij.

Ik was toen pas een jaar of twee. Er zat een gemene Rooie achter mij aan en ik raakte in paniek. Voor ik het wist lag ik in de gracht. En ik kon best zwemmen hoor, dat was niet het probleem. Maar ik kon nergens omhoog klimmen dus. Toen kwam er gelukkig een buurmens langs, die had alles gezien. Ze is toen op de kade gaan liggen en heeft haar armen naar mij uitgestrekt. En toen heb ik mijn nagels in haar mouwen gezet en zo kon ze me op de wal trekken.

Ik ben gelijk naar huis gerend en ben daar onder een wielhuis gekropen. Toen heeft mijn redster aangebeld bij mijn mens, en die huilde van blijdschap. Dat ik dus niet verzopen was maar gered ja. Ze heette Maya, mijn redster. Ze woont al heel lang niet meer in de Katbladstraat maar we zullen haar nooit vergeten. Nee. En we zijn haar eeuwig dankbaar dus. Ze heeft van ons bloemen gekregen. Ja, een hele grote bos. En daarna ben ik nooit meer zo dicht bij het gevaarlijke water geweest. En zeker niet erin, nee. Ja, je kunt wel stellen dat, als ik niet gered was door Maya, er wellicht ook geen Leidsch Katblad was geweest. Zo liggen de zaken en niet anders. Dus eigenlijk moet Maya nog een grote bos bloemen krijgen. Maar we weten niet waar ze heen is verhuisd. Nee, Maya kan bij ons nooit meer stuk. En zo is het.