dinsdag 25 mei 2010

Overpeinzingen.


Japekoppie:
Het is wel mijn ex-verloofde met wie de Boez zo ligt te rollebollen.
Nee, ik ben niet boos maar wel een beetje verdrietig. Wel, omdat het tussen ons uiteindelijk toch niet ging. Nee, ik hou niet zo van dat stoeien en zij wel, dus ze kwam tekort bij mij. Maar we hebben toch een fijne tijd gehad, samen. Ja, we gingen regelmatig op verkenning met zijn tweetjes en je kunt wel stellen dat ik haar het vak heb geleerd. Ja, ze had er ook wel talent voor, dat is ook wel weer waar. Ze kwam me vaak ophalen inderdaad, toen ze hier nog aan de overkant woonde. U denkt dat ze voor mijn brokjes kwam? Nee, dat heeft u helemaal mis want ze kwam wel degelijk voor mij. Ja, dan zaten we met onze neuzen tegen het glas, ieder aan een andere kant, weet u dat nog? Natuurlijk weet u dat nog.....
Maar nu heeft ze de Boez dus, en is ze bij ons ingetrokken. Nee, eerst vond ik dat helemaal niks. Ik dacht dat we misschien niet genoeg Gourmet zouden hebben voor vier, maar dat blijkt achteraf reuze mee te vallen gelukkig. Ja, nu vind ik het wel oké dat ze bij ons woont.
Kijk ze dan gaan, die twee. Ziet u nog kop of staart? Nee, ik ook niet.










Mevrouw Troy:
Nee, toen mijn zoon (Japekoppie - red.) verkering had met die Cera, zag ik dat helemaal niet zitten. Nee, veel te jong voor hem en bovendien erg brutaal. Maar nu ze met de Boez stoeit, vind ik het wel best dat ze hier woont. Ze houdt die wildebras tenminste bezig, en dat betekent voor mijn zoon en mij weer een stukje rust. Ja, van die Boez word ik af en toe inderdaad helemaal gek. Rent maar de trap op en af, springt zomaar over mij heen en jaagt me zo nu en dan ook op. Nee, daar houd ik dus helemaal niet van en eerlijk gezegd getuigt het van geen manieren als je het een oude dame als ik zo lastig maakt. Maar goed, Cera is een aardige afleiding voor dat Boezelgeval en dus heb ik haar aanwezigheid tenslotte maar geaccepteerd.
Nee, mijn leven is niet zo makkelijk. Toen ik bij u kwam, had ik alleen maar te maken met de Grote Koenk en zij heeft veel voor mij betekent. Toen ik Japekop's vader leerde kennen (Japie van de overkant - red.), kon er eigenlijk niks mis meer gaan in mijn leven, totdat ik zwanger van hem raakte. Vier zonen kreeg ik ja, en de bevalling was een drama voor mij. Het ergste was dat Japekop altijd thuis is blijven wonen. Ik meen dat dat uw schuld is? In elk geval zag ik hem liever gaan en nou is hij er verdorie nog. Ja, die verkering was alweer een drama voor me, toen haalde u ook nog die Boez in huis en tenslotte hebben we ook nog Cera erbij in huis gekregen. Terwijl u weet dat ik zo op mijn rust ben gesteld. Wel, gedane zaken nemen geen keer en ik heb er mee leren leven. Gelukkig heb ik een belangrijke baan bij het Katblad, dat maakt een hoop goed. En de zon schijnt weer regelmatig dus dat zit ook mee.
Ja, die twee stoeien leuk, als ik maar niet mee hoef te doen. Nee, geen haar in mijn vacht die daaraan denkt, meedoen dus. Maar laat die twee maar lekker rollebollen, als ze mij maar met rust laten, ja.

2 opmerkingen:

Annemieke zei

Arme Japekop en Mw Troy! Rust zit er niet in zolang de jonge spul jong is. Maar het is toch wel leuk om zo op je oude dag naar te kijken, niet?

Hans zei

Of Japekoppie en Mevrouw Troy dit nu echt denken laat ik het midden. Maar dat ze dingen liggen te overdenken is 100% zeker. Heerlijk om naar te kijken!!!!