Toen wij de Kruidentuin naderden, hoorden we al luid gekibbel en gegrauw. We zagen Mini voor de neus van Vlinder zitten, en de kleine Ka deed heel veel moeite om Vlinder te raken. Doch toen we de Kruidentuin betraden en Mini ons zag, sprong ze van de paaltjes af en verdween in het struikgewas. Zeker een slecht geweten, heh?
Nou, in elk geval was Vlinder van haar belaagster af. We hadden verwacht dat Vlinder nu zou opspringen en verdwijnen (want zij houdt niet zo van vreemde mensen in haar nabijheid), maar ze bleef rustig zitten. Misschien besloot ze wel dat de aanwezigheid van de fotograaf minder gevaarlijk was dan het passeren van de plek waar Mini verscholen lag? Wij wilden haar niet van streek brengen en liepen met een zo groot mogelijke boog om Vlinder heen.
Maar natuurlijk maakten wij wel snel even wat foto's van deze prachtig gekleurde poezenmeid! Het komt namelijk niet zo vaak voor dat wij haar zo vlak voor onze lens hebben.
Vlinder wachtte inderdaad tot wij een flink eindje verderop waren, en vertrok toen met een noodgang naar de Parallelstraat.
En Mini liet Vlinder gaan. Ja, want zij werd opeens in beslag genomen door haar nieuwsgierigheid; wij hadden namelijk een stel reporters bij ons! En natuurlijk wilde ze die heel graag bespieden, dat spreekt voor zich. Want: nieuwe mogelijkheden en nieuwe kansen! En Mini laat zich die niet afnemen. Oh nee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten