Sukkeltje!

Toen mevrouw Katblad aan de buitentafel bezig was met het verpotten van wat plantjes, hoorde zij opeens een erg zielig gemauw. Ze keek even om zich heen, maar zag in eerste instantie helemaal niets bijzonders. Tot ze besefte dat het geluid van boven kwam. En jawel hoor, daar zat onze jongste reporter, bovenop het dak in de goot. Het gemauw ging over van zielig naar zeer dwingend.



De Boez zag zijn vriendje Oscar op straat en wilde naar hem toe. Nou, dat gaat een beetje moeilijk heh? Tenminste, niet aan deze kant van het dak! Dus mevrouw Katblad riep dat de Boez om moest klimmen/lopen. Ja, via het slaapkamerraam achter naar binnen, dan via de trap naar beneden en zo kom je dan weer buiten. Bij je vriendje Os inderdaad. Nee? Nog een keertje uitleggen?
Wel, Boez snapte er de ballen van. En ging dus ook nog eens steeds verder over de rand hangen. Dat vond mevrouw Katblad niet leuk. Zij gooide snel de camera op tafel en liep de trap op, de achterslaapkamer in en ging daar uit het raam hangen en riep de Boez.
Eerste hoorde zij helemaal niets. Was Boez nou nog doof ook? De achterbuurvrouw, die net even op haar platje in het zonnetje zat, keek verstoord op. Maar daar stoorde mevrouw K. zich niet aan en riep de Boez nogmaals, en nog wat harder ook.
Toen hoorde zij diverse ploffen. Ja, want Boez moet eerst van het hoge dak naar een lager dak, en dan door naar weer een lager dak. Van daar kan hij via het schuurtje van een achterbuurman op ons platje en dus bij ons slaapkamerraam komen.
Eindelijk dan kwam de Boez naar binnen. Maar er kon geen bedankje af hoor! Nee, Boez raasde de trap af en vloog de voordeur uit, zo Os om zijn nek. Het duurde iets langer voor mevr. K. weer buiten stond. Maar dat is ook wel zeer begrijpelijk, heh?