Terwijl mevrouw Katblad even op de sofa wat zat te mediteren, kwam er opeens een haarfabriek binnen om met een muisje te komen spelen. Alleen, mevrouw K. herkende deze kattenpootjes niet direct...
Toen zij beter keek, zag zij dat het Charli was. Charl was weer eens gevlucht voor het bouwlawaai in zijn huis, had al een paar uur bij ons boven liggen slapen en was niet van plan om naar huis terug te keren.
Wij geven hem daarin natuurlijk groot gelijk, maar feit is dat Japekoppie het niet goed kan hebben dat zijn oudste broer naar zijn ouderlijk huis is teruggekeerd. Terwijl Charl dus rond de voerbakjes van onze eigen haarfabrieken sproeit, vindt Japekop het nodig om middels plasjes op de deurmat aan te geven dat hij liever niet heeft dat Charl bij ons binnenkomt. Immers, pas anderhalf jaar geleden woonde Japekop nog rustig alleen met zijn moeder, toen kwam de Boez opeens zijn harmonie verstoren, vervolgens trok zijn ex-verloofde een paar maanden geleden bij ons in en nu dan dus die bezoeken van zijn broer.
Maar goed, mevrouw Katblad heeft medelijden met Charli en snapt dat hij zijn huis ontvlucht. Nog even doorbijten Japekop en Charli, over een paar weekjes is het buurhuis helemaal af en gaan de bouwvakkers weg. Tenminste, laten we het hopen!
3 opmerkingen:
Dan is het ook nog even doorbijten voor mevrouw Katblad wat betreft de kattenpisgeur waarschijnlijk...
Arme Charli! Kan me goed voorstellen dat hij de rust op zoekt. En arme JK ook! Die wil natuurlijk ook gewoon zijn rust.
Hopelijk is het binnenkort allemaal voorbij en keert de rust weder!
En het blijft raar dat JK Cera wel leek te accepteren (al is Cera superlief, dus ergens begrijp ik het ook wel weer).
Is die verbouwing nou nog niet klaar? Jullie zullen er zo langzamerhand allemaal wel gek van worden.
Een reactie posten