Tot onze grote verbazing zagen wij de oude dame Bonya uit de richting van het Zooiplein komen. Ja, dat is dus een heel eind verwijderd van haar huis. Zou haar mens wel weten dat Bonya van zulke lange wandelingen houdt? Aan de overkant van de straat ging de oude dame - tegenover de redactie -even zitten en keek om zich heen. Zo kreeg zij plots ons Poezenloket in de gaten. Maar zij stak niet over voor een bezoekje, kwam weer overeind en liep de Poort in. Zou zij haar huis terug weten te vinden? Nieuwsgierig als wij zijn, pakten we de camera en liepen haar achterna de Hoftuin in. Daar vonden wij haar, zittend bij het Rozenpoortje. Daar bleef zij niet lang zitten.
Nee, want Panda en Harremans waren in de tuin aan het werk en keken haar nogal dreigend aan. Bonya deed een aantal stappen terug en ging wat verderop zitten; dat leek haar veiliger, denken wij.
Wat nu? Bonya zelf wist het ook niet precies.
Terug naar huis gaan zoals zij was gekomen, kon niet. Al helemaal niet omdat zij altijd via haar terras en wat muurtjes en dakjes in de Hoftuin belandt (dat hebben wij tenminste van haar mens vernomen), en dat zij vervolgens dan niet terug naar boven weet te komen. Of zij weet dat wel maar heeft gewoon geen zin in het afleggen van zo'n ingewikkelde terugtocht.
Nee, het beste was maar om te wachten tot haar mens, zoals meer gebeurt, haar uit de Hoftuin zou komen ophalen. En dan zouden ze samen naar de voordeur in Iwan's straat lopen, om daar, via een gewone trap weer de comfortabele sofa te bereiken. Wel, daar moesten we dan maar op vertrouwen.
Wij gingen naar de redactie terug.
Even later zagen wij het mens van Bonya onze straat inlopen; zij kwam een "De Poezenkrant" bij ons kopen en Bonya volgde haar. En zo kwam Bonya voor het eerst bij ons aan de deur. Ze wilde ook wel graag mee naar binnen toe, maar dat mocht niet. Terwijl haar mens even op de redactie zat te kletsen, heeft Bonya netjes op haar in de Poort zitten wachten. En zo kwam alles weer helemaal goed!
Heeft u eigenlijk al een "De Poezenkrant"? Deze is weer helemaal geweldig en overal in elke stad in de betere boekhandel te koop! (Behalve dus in Leiden, en daarom verkopen wij 'm......)
2 opmerkingen:
Bonya vindt het nog steeds heerlijk in de hoftuin. Misschien leert ze ooit een keer dat ze via de trap en de daken terug kan naar huis. Helaas kan ik haar dat niet voordoen. Dus ik haal haar steeds na een paar uurtje weer op. Zij vindt dat een prima regeling, dus daar houden we het voorlopig maar op.
Vandaag kwam Bonya zelf naar onze voordeur gelopen vanuit de hoftuin. Ze kwam samen met een patient mee naar binnen. De assistente heeft haar toen naar boven gelaten. Zo kan het dus ook.
Een reactie posten