Gisteren hadden wij een vreemde gast. Hoewel, zo vreemd is hij/zij nu ook weer niet want ongeveer een jaartje geleden zagen wij deze kat al eens eerder in de Kruidentuin. Toen had hij/zij nog van die prachtige, blauwe ogen!
Of die ogen zijn veranderd van kleur ondertussen, konden wij niet waarnemen. De witte scharrelde even wat rond bij het Poezenloket maar verdween toen vrij snel weer in de richting van de Kruidentuin. Uiteraard trokken wij snel onze schoenen aan, gristen de camera van de tafel en gingen (zonder ontbijt) de witte achterna. Konden wij nog een leuk plaatje van deze mooie witte kat maken? Liefst van dichtbij?
Nee dus. De witte scharrelt blijkbaar graag rond, maar liefst voordat de mensen uit hun huis komen. Dat wij hem/haar volgden werd niet op prijs gesteld. De witte besloot op huus an te gaan en stak zomaar de gevaarlijke weg over, zonder uit te kijken. Gelukkig was er op dat moment geen verkeer.
Een rotplek trouwens om over te steken; op dit punt kwamen al vele katten om het leven. En dat natuurlijk doordat veel wielhuisbestuurders veel en veel te hard rijden. Regelmatig fantaseren wij dan ook over het spannen van een dik touw, dat wij dan aantrekken als er weer eens een hardrijder aankomt. Of het strooien van kraaienpootjes. Maar ach, dat schijnt verboden te zijn en dus strafbaar. En wat moet er van onze haarfabrieken terecht komen als wij in de nor zitten? We bedoelen maar....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten