Mevrouw Troy lag lekker boven op het dekbed te slapen. Tenminste, dat dachten wij, maar plotseling stond zij bij de ingang van de keuken. Haar neusje bewoog snel op en neer en wij wisten precies het hoe en waarom.
Ook Japekoppie was van boven gekomen, maar hij ging recht op zijn doel af: het aanrecht. Ja, want Japekop is onze voorproever en neemt zijn taak erg serieus. Waarom hadden wij hem niet eerder geroepen? Wij hadden het toch niet gewaagd alvast zelf een stukje van het lekkers in te nemen, heh? Wel, waar bleef zijn testhapje?
Nog een beetje bevroren, die tonijn? Wij wisten toch wel dat dat niets uitmaakt? En als wij hem niet als de donder een stukje zouden aanbieden, zou hij het helaas zelf moeten gaan pakken!
Wel, wij hadden dus geen keus. De camera werd met spoed aan de kant gegooid en wij gingen over tot het afsnijden van wat fliebertjes. Eerst Japekop, dan pas mevrouw Troy. Ja, want anders breekt de hel dus los. Gelukkig keurde Japekop de tonijn goed, maar dat dan wel na diverse fliebertjes. Want na 1 flieber kun je je nog geen mening vormen over de kwaliteit, heh? Zo is dat.
En de Boez had weer eens pech; hij speelde buiten met Oscar. De sukkel.
3 opmerkingen:
Dat smaaktte naar meer hè
Waarom moet hij nou weer een sukkel zijn? Hij is gewoon niet zo'n hebberd als de andere twee. Hij is wat dat betreft een stuk beschaafder. Ik vind dat alleen maar klasse van hem!
Haha, die Wilma! Kan het niet hebben als "haar" Boez wordt beledigd.
Een reactie posten