De Boez:
Er staat wat op het vuur maar de geur die ervan afkomt ken ik niet. Het ruikt wel goed ja, maar wel vreemd ook, tegelijkertijd. Ik zou er best wat van willen proeven, maar het schijnt eerst gaar te moeten worden. Zal ik hier blijven wachten tot het klaar is? Of zou dat te lang duren?
konijnenbouten.....
Japekoppie:
Ik ben hier de voorproever; zo is het en niet anders. En die Zoebel kan daar wel gaan zitten wachten maar ik mag eerst, dat staat vast. Bovendien heeft hij toch niet het geduld om te wachten totdat het gaar is. Dat is ook iets dat vaststaat. Ja, het duurt namelijk nog wel een uurtje of twee, schat ik zo in. En geloof me, rauwe konijn is niet te vreten. Taai heh? Daarom dus, ja.
Kijk, hij is de keuken alweer uit. Komt omdat zijn vriendinnetje is binnengekomen. Geen karakter, die Zoebel. Hoewel, ik weet niet of ik het zelf wel volhou. Twee uur is best wel lang en in die tijd kan er van alles gebeuren. Ja, ik zou bijvoorbeeld opeens op de bak moeten, of buiten iets te doen krijgen, of anderszins worden afgeleid van het konijn. Goed, ik probeer het gewoon. Dat wachten ja. En dan zien we wel. Niet geschoten is altijd mis, heh? Juist ja.
-----------
(Japekop hield het inderdaad niet vol; reeds binnen de 10 minuten kreeg hij opeens een sterke drang om naar buiten te gaan, en toen hij na een kwartiertje terugkwam, was hij de pruttelende bouten vergeten. Maar wij zullen onze voorproever niet vergeten en een stukje gaar konijnenvlees voor hem apart houden. Dat krijgt hij dan als het is afgekoeld dus heh? Nee, we willen geen blaartjes in zijn poezenbekkie! Anders krijgen we daar weer gezeur over!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten