Rijk aan sardines.

Storm was een paar daagjes alleen omdat zijn mensen er even niet waren. En wij mochten voor Storm zorgen.
Wel, de eerste keer dat wij bij hem langskwamen zat Storm te gillen in de huiskamer. Hij dacht dat zijn mensen voorgoed vertrokken waren naar het nieuwe huis en dat ze hem dus hadden achtergelaten. Ook met een uitgebreide aaisessie en een bijgevuld voerbakje konden wij hem niet op andere gedachten brengen. Dus toen wij terugkeerden naar de redactie, liep Storm mauwend met ons mee. Ach, arme Storm. Maar wij nodigden hem niet binnen en daarvoor hebben wij heel goede redenen.
Een paar uur later stond hij opeens bij ons in de huiskamer. Dat heb je met een kattenluik. Of we nog iets lekkers voor hem hadden, als troost uiteraard. Want niets werkt beter, als je je verlaten voelt, dan een hapje delicaat voer van een merk van niveau. Wij gingen voor de bijl en kozen voor "rijk aan sardines". Maar, dan moest hij het wel voor zijn eigen deur opeten, anders zouden wij zeer zeker last krijgen met onze eigen haarfabrieken. Zij waren toch al van streek door het plotseling opduiken van hun grootste vijand in onze vertrekken, en erger moest worden voorkomen.

Omdat er geen vuilniszakken op straat stonden, had Oscar ook erge trek. En dat dus terwijl wij hem toch al twee keer uit het voerbakje van de Boez in onze keuken hadden zien snoepen. Maar Oscar is nooit helemaal voldaan, dus deed hij zijn uiterste best Storm te intimideren en zijn portie op te eisen.


Wij stonden dat natuurlijk niet toe en duwden vriendelijk doch beslist Oscar van de eettafel.



Deze actie moesten wij nog enkele keren herhalen. Een zware klus; dat kunnen wij u wel vertellen....

Tenslotte was het bakje leeg en kon Storm aan zijn grote wasbeurt beginnen. Op de achtergrond ziet u de huisgenoot van Oscar: Lima. Die had erge haast en dus vast iets erg belangrijks te doen.

Natuurlijk wachtten wij rustig af tot Storm klaar was met zijn wasbeurt; het is immers erg onbeleefd het voerbakje onder een snuit weg te trekken als het toilet nog niet afgemaakt is.

Inmiddels zijn de mensen van Storm wedergekeerd en derhalve hebben wij Storm niet meer voor onze deur waargenomen. De "rijk aan sardines" is nu overigens op, maar dat terzijde.