Fijne klimbomen.

Boez:
We hebben een gast. Ze ruikt naar blafbeesten en naar olijven. Ze slaapt in het logeerbed en daar mag ik dan lekker bijliggen. Ja, dat is weer eens iets anders dan onder het dekbed bij mijn mens.
Er is trouwens ook geen plek op het grote bed, want dat is nu van mevrouw Troy en Japekoppie en dan kan ik er niet meer bij, vinden ze. Nee, de Boez is daar niet welkom op dit moment. Maar ik heb dat gast-mens helemaal voor mij alleen. En ze kan goed aaien, dus dat zit ook mee. Ik ben helemaal niet ontevreden, nee.


Maar het schijnt dat ze er nu weer vandoor gaat want ze is haar koffer aan het pakken. En straks moet ze dan eerst met de trein en dan met het vliegtuig. Terug naar die blafbeesten, schijnt het. En dan gaat ze daar twee nieuwe haarfabrieken halen. Die zitten al ergens klaar en op haar te wachten. En als ze zijn gewend aan hun nieuwe huis, mogen ze in de olijf- en sinaasappelbomen klimmen. Dat zou ik ook wel willen, en daarom ben ik op de koffer gaan zitten. Misschien neemt ze me dan wel mee naar die klimbomen.
Het is daar alleen wel erg heet in de zomer en ik heb een dikke vacht. Dus ik twijfel nog een beetje. En verder heb ik hier natuurlijk Cera en Oscar, en die wil ik eigenlijk niet missen. En al is Japekop soms heel lastig en chagrijnig, ook hem ga ik misschien wel missen. En mevrouw Troy, en de Hoftuin, en het Poezenloket..... Ach, misschien blijf ik wel gewoon hier. En als ze over een half jaar weer komt, kan ik altijd nog mee naar de olijfbomen. Of niet.