Afscheid van Storm.

Storm:
Zo'n beetje alle spullen zijn het huis uit. Ja, alles in die wielhuizen gepropt. Heeft u het gezien?
En mij hebben ze nu opgesloten. Nee, natuurlijk ben ik het daar niet mee eens! En ik ben bang ook. Ja, omdat ik niet weet wat er gaat gebeuren. Verhuizen ja, maar wat is dat eigenlijk precies?
Hoe gaat het nu verder? Hebben mijn mensen eigenlijk wel een goed nieuw huis voor ons uitgezocht? Ja, ik haat al die onzekerheden!


Kunt u mij hier niet uithalen, mevrouw Katblad? Nee?
U zegt dat het wel goedkomt? Wel, dat moeten we dan maar hopen. Voorlopig zie ik het allemaal niet zitten dus.
Ja, ik zal wat van me laten horen. Als ik daar een beetje tot rust gekomen ben, heh? Eerst even wennen, ja. En laat u mij vervolgens weten hoe het met mijn opvolger gaat? Nee, ik zeg niet wie het is, dat merkt u vanzelf wel.
Zegt u nu dat u mij gaat missen? Wel, wie had dat gedacht. U mag mij natuurlijk komen opzoeken, als u de reis aandurft. Ja, een flink eindje rijden is het wel, maar u had toch ook familie wonen in Groningen? Nou dan. En als u hier dan bent, geef ik u een rondleiding door mijn nieuwe buurt. Ja, dan laat ik u ook mijn nieuwe Steeg zien. Nee, ik weet niet hoe die steeg nu nog heet, maar u kunt er donder op zeggen dat ie over een paar maandjes de Steeg van Storm heet. Daar ga ik persoonlijk voor zorgen, ja.
En mijn Steeg hier, wel, die moet u maar omdopen. Nee, ik heb geen suggesties maar u komt er vast zelf wel op. Over een poosje ja.
Wel, dan is het nu tijd om afscheid te nemen, denk ik. Doet u de groeten aan uw haarfabrieken? En aan de lezers van het Katblad ook? Nou, dat was het dan, heh?
Dag mevrouw Katblad!