Spanning.

Soms voelen wij de spanning hangen in de Katbladstraat. Ogenschijnlijk is het rustig en worden er geen activiteiten uitgevoerd, maar je voelt wel dat er wat gaande is.
Nee, Storm was niet agressief bezig, integendeel. Hij lag lekker in het zonnetje te luieren en het leek alsof hij aan het dutten was.



Maar wij laten ons niet bedotten door Storm en zagen heus wel dat hij bijzonder alert was. Hij had haarfijn in de gaten wie zich waar bevond. Hij had alleen geen zin om erop af te gaan maar die zin kon elk moment komen. Of hing er toch iets anders in de lucht? Had Storm iets anders aan zijn kop?



Lima had zich alvast maar verstopt. Eigenlijk houdt Lima zich aanhoudend verstopt en wij vinden dat toch een beetje sneu voor hem. U ziet hem niet?

Nu wel hopelijk? Ja, achter het bankje dus. Zijn vaste plekje.....

Cera voelde de spanning ook en had Storm natuurlijk allang gezien. Hij lag op de tafel van Zwarte Gijs aan de overkant van de straat. Zwarte Gijs zelf was trouwens niet te bekennen. Wellicht lag hij nog uit te slapen op een dekbed of iets dergelijks.

De Boez zat aan de kant van Cera (uiteraard!) en had Storm ook gezien. Hij keek af en toe de straat in maar hield de overkant zeer goed in de gaten.... Nee, op dit moment kon er niet gespeeld worden want er zaten teveel negatieve vibraties in de lucht.
Oscar was nergens te bekennen. Had hij de spanning ook gevoeld soms? Wat was er toch aan de hand?

Opeens werd alles duidelijk want ze kwamen dichterbij. Wie wij met "ze" bedoelen?

Wel, de bladerblazers natuurlijk! Ze waren al een tijdje bezig in de buurt. En al enkele keren vlakbij geweest. Het karretje van de gemeente was ook al geweest om alle gevallen bladeren op hopen te vegen en de mannen met bezems waren eveneens actief geweest. Maar nu kwamen de mannen met de blazers de straat in. En opeens waren alle katten verdwenen.

Gedurende een half uur was het kabaal. We zagen de blaadjes rondvliegen terwijl wij net ons best hadden gedaan alles tussen de fietsen weg te vegen en er mooie bergen van te maken zodat de wagen ze zo kon opvegen. Ook hadden wij onder onze tafel geveegd. En nu zagen wij de weggeveegde blaadjes terugvliegen naar de plekken die wij net zo mooi schoon hadden gemaakt.

Op dat moment zaten wij aardig te balen, maar achteraf was dat voor niets. Want afgelopen nacht zijn er weer zoveel bladeren gevallen dat de straat weer aardig vol ligt.

Maar de blazers moeten nu maar even een tijdje wegblijven. Anders loopt inderdaad de spanning weer op en wij gunnen onze haarfabrieken nu een beetje rust. Ze hebben al genoeg aan elkaar, heh? Zo is het maar net.