donderdag 22 oktober 2009

Eindelijk weer eens een verkenningstocht!


Cera en de Boez leken zich een beetje te vervelen, dus moesten ze mee op pad met de fotograaf. Dat gehang op straat zien wij liever niet en bovendien zaten we ook verlegen om wat nieuws van de straat. Wel, beide haarfabrieken waren wel in voor een wandelingetje, dus daar gingen we dan.



In de Kruidentuin moest er eerst even rondgekeken worden. Gelukkig was het net droog en dus werden de vachtjes niet vies. Tenminste, niet als je je niet tussen de struiken begeeft.



Opeens zagen wij de kleine Mini tussen de Nepeta zitten. Noch de Boez, noch Cera had haar opgemerkt. De fotograaf dus wel, maar dat snapt u vanzelf, heh? Ja, Mini hield de twee anderen goed in de gaten.


De Boez was aan de overkant van het pad wat tussen de takjes aan het snuffelen. Niet dat daar iets belangrijks tussen zat, maar gewoon voor de lol dus. En natuurlijk om te weten wie hier het laatst voorbij was gekomen.



Toen stak Boez het pad over. Hij had Mini allang gezien maar toonde zijn onverschilligheid door op een Nepeta-bloemetje te kauwen. Altijd lekker, zo'n stukje kattendrug! Mini is op haar hoede...



Boez deed nog steeds alsof Mini lucht voor hem was. Dat is de manier om gewoon je gang te kunnen gaan maar ondertussen breng je de hele situatie natuurlijk wel in kaart en bij elke onverwachte beweging van de ander ben je klaar voor de confrontatie. Doch Mini hield zich vooralsnog erg rustig.



Cera wilde graag de wandeling vervolgen maar moest op haar vriendje wachten. Altijd hetzelfde liedje met die jongen; heb jij er net lekker de pas ingezet, blijft hij irritant achter en ergens rondhangen! Bovendien is het ook nog eens altijd de vraag of de Boez straks mee de hoek om gaat, de parallelstraat in. Gelukkig kan Cera het geduld opbrengen om samen met de fotograaf te wachten tot Boez klaar is met zijn geklooi.



Mini wilde niks missen van het stel, dus ze ging de hoogte in om hen beter te kunnen zien. Wij
moesten op dat moment heel erg aan een stokstaartje denken!



Maar toen Cera de kleine Mini opeens aankeek, werd Mini weer een echte kat. Ze begon te grommen. Dat was eigenlijk nergens voor nodig want Cera doet nooit iemand kwaad, maar dat weet Mini natuurlijk nog niet.



Cera liep een eindje door en hup, daar ging Mini weer de hoogte in. En in die stand kon ze nog draaien ook, zonder dus haar voorpoten op de grond te zetten!



Zo bleef ze een poosje zitten (of staan?), als een stokstaartje dus.
De Boez zat weer elders onder de struiken en Cera was er maar bij gaan liggen.


Zij (Cera dus) heeft niet zo de behoefte om tussen de planten te scharrelen en te zooien. Nee, zij wil op verkenning! Boez, ben je nu nog niet klaar met je gezooi?



Ja, de Boez was klaar. , nu konden we eindelijk onze weg vervolgen. We gingen de parallelstraat in, de fotograaf dus, Cera en de Boez. Mini bleef achter in de Kruidentuin.
Zouden we nog andere haarfabrieken tegenkomen? Of gevaarlijke situaties meemaken? U leest het vast en zeker in het volgende deel!

1 opmerking:

Katja zei

Mini lijkt zo uit 'Meerkat Manor' weggelopen !