Cera en Oscar waren de Hoftuin al ingelopen en de Boez kwam er vlak achteraan. De jongens liepen direct naar hun favoriete plek: de graspollen onder de trap. Daar begonnen ze wat tussen de sprieten te zooien.
Cera bleef halverwege de tuin zitten. Ze durfde niet langs het huis van Rooie Gijs en dat kunnen wij heel goed begrijpen. Het was sowieso al heel flink van haar dat ze de Hoftuin was ingegaan, want vaak zit het er vol met pestkoppen. En die pestkoppen (R.Gijs, Panda, Harremans en Mio) hebben het altijd voorzien op ons lieve modelletje. Vandaar ook dat wij probeerden Cera een beetje in de gaten te houden, door het raam van de fietsenschuur heen dus. Ach, wat zat ze daar aandoenlijk!
De jongens keken natuurlijk helemaal niet naar Cera om. Ze hadden het erg druk met zichzelf en de grassprieten. Kleine egoïstjes!
Ha, gelukkig. Cera was de schuur voorbij gelopen en nu ook bij de trap aangekomen. Ze bleef wel vlak langs de muur scharrelen, want je weet inderdaad maar nooit. Cera, er zijn echt geen pestkoppen in de buurt hoor! Nee, ze liggen vast allemaal op een dekbed of in een luie stoel te knorren. Kom er maar lekker bij; je loopt geen gevaar!
En ja, Cera kwam erbij. Ze ging niet onder de trap bij de jongens zooien maar ging op de trap aan de stengels zitten kluiven. Oscar zag dat Cera zich bij ons groepje had gevoegd en was erg nieuwsgierig naar haar activiteiten. Hijzelf had er nog niet aan gedacht om vanaf de trap te proberen de grassprieten te pakken. Nee Os, Cera was eerst. Ga jij de Boez maar weer lastig vallen.
Nee, Oscar is dan wel geen pestkop maar hij kan knap lastig zijn. Een beetje een bemoeial dus, en Cera wilde nu net even met rust gelaten worden. Oscar, donder op!
Nee, ook niet twee treedjes lager gaan zitten. Cera wil even een klein beetje de ruimte hebben. Wat een lastpak toch, die Oscar. Hij weigert gewoon Cera met rust te laten!
Wel, dan zit er niets anders op dan Oscar een paar petsen voor zijn kop te geven. Zodat de situatie duidelijk is, zullen we maar zeggen. En eindelijk snapte Oscar het en draaide zich om. Hij ging niet weg, dat niet, maar Cera had nu wel de sprieten helemaal voor zichzelf en daar ging het om.
Prachtige pluimen heh, Cera? En wat zit je daar nu weer mooi te po(e)seren! Nee, Cera is niet voor niets ons topmodel!
We moeten er even niet aan denken dat de mensen van Cera van plan zijn om te gaan verhuizen. Voor het Leidsch Katblad zou dat een ramp zijn. Er is geen kat in de buurt die zo veelzijdig is als Cera. Ze is namelijk een uitstekend verslaggeefster, een prima verkenner en bovendien dus een onovertroffen topmodel. En daarnaast is ze superlief; er zit geen centje kwaad bij Cera. Wij krijgen plots een traan in elk oog. Gauw maar even weggeven en niet zo sentimenteel zijn!
Terwijl de jongens de Hoftuin uitlopen omdat ze blijkbaar zijn uitgespeeld, blijft Cera nog even op de trap zitten. Ze is er nu toch en heeft hier een prachtig uitzicht. En zo vaak kan ze daar niet van genieten omdat er meestal te veel pestkoppen in de buurt zijn. Nee, Cera komt eigenlijk alleen op dit plekje als wij erbij zijn. Maar, lieve Cera, wij moeten weer terug naar de redactie. Ben je er zeker van dat je hier nog even in je eentje wilt blijven?
Ja, Cera is er zeker van. Wij wensen haar veel sterkte en succes toe. Dag moedig meisje! Wij gaan eens kijken waar de jongens zijn gebleven.
Wel, de jongens (Boez en Oscar dus) zijn de Hoftuin nog niet uit. Nee, ze zijn aan het klooien bij de rozenboog waar achter nog een klein tuintje ligt.
De Boez wil eigenlijk liever terug naar de Katbladstraat en staat te wachten bij de Poort op Oscar. Oscar is niet van plan om met Boez mee te gaan, maar als er een fietser met blafbeest de Hoftuin binnenkomt, stuiven de twee de Poort door naar de redactie.
Bij de buitentafel voor de redactie blijven de twee nog even rondhangen. Ze kunnen niet besluiten wat ze nu weer eens zullen gaan uitvreten. Even later loopt Oscar in de richting van zijn huis.
De Boez bleef nog even bij de vergadertafel zitten en hield de Poort in de gaten. Zou hij wachten tot Cera weer zou verschijnen? Ja, soms heeft de Boez moeite om te kiezen met wie hij gaat spelen. Met Oscar kan hij lekker dollen, maar Cera is zijn vriendinnetje en met haar heeft hij een hechte band opgebouwd.
Wij zijn in elk geval erg blij dat Boez speelmaatjes heeft. En dan nog van die lieve ook! En we hopen dat deze vriendschappen nog heel lang mogen voortduren. Maar inderdaad. Je weet nooit hoe de dingen kunnen lopen, heh? Tja.....
1 opmerking:
NEE! Cera moet niet gaan verhuizen!
Hoe kunnen we haar mensen ervan overtuigen dat ze hier moeten blijven? Of mag Cera dan op de redaktie komen wonen?
Een reactie posten