Wij gingen een kleine ronde maken en Oscar wilde graag met ons mee. Dat vonden we prima, maar we waarschuwden hem wel: waarschijnlijk waren Panda en Harremans in de Hoftuin, en daar gingen we juist naar toe. En de twee broers hebben al eerder een aantal malen duidelijk gemaakt dat zij Oscar's aanwezigheid in hun tuin niet op prijs stellen. Dat laatste betekent dat ze Oscar dus gewoon door de Poort meppen als ze zijn snuit in hun vizier krijgen. Wel, Oscar was gewaarschuwd maar wilde ondanks deze risicofactor toch mee. En wie zijn wij dan om hem tegen te houden, heh?
De situatie in de Hoftuin bleek inderdaad voor Os heel ongunstig.
Daar kwam Harremans al aangeslopen. U kunt aan zijn hele houding zien dat hij van plan was Oscar een pak op zijn donder te gaan geven. Kop naar voren, staart horizontaal. Nee, dat beloofde niet veel goeds!
Wij hielden Har goed in de gaten en zagen dat hij even aarzelde bij het muurtje. Natuurlijk wilden wij graag weten waarom.
Daarom dus. Oscar zag de bui helemaal hangen en nam een verstandig besluit: hij ging de Poort door voordat hij er met geweld door gemept zou worden. Jammer dat wij nu ons gezelschap kwijt waren, maar we kwamen hier tenslotte om de Hoftuinkatten te bezoeken, dus aan de andere kant maar goed dat Oscar terug was naar de Katbladstraat, dan konden we ook niet meer door hem worden afgeleid.
Ja Harremans, nou is-ie weg. Ben je nu tevreden?
Erg tevreden. En Harremans had wel zin in een onderonsje met ons. Wat heb je toch een trieste oogjes, Har! En je kijkt ook niet echt blij. Moeten we je dan maar even lekker aaien? Ja, daar had Har wel oren naar. Na onze aaisessie gingen wij op zoek naar de andere Hofkatten. Waren zij ook buiten? Vast wel. Het zonnetje deed enorm zijn best om de dag wat meer kleur te geven en de temperatuur was ook best aangenaam. Redenen genoeg om een frisse neus te halen, dachten wij.
En ja hoor, daar liep Panda. Maar hij wilde niet op de foto. Zag er ook niet al te jofel uit. Wat was hier aan de hand in het Hof? Misschien een epidemie van najaarsdepressie? Wij gingen het Panda vragen.
Die was weggekropen onder een struik. En ja, ook al van die zielige ogen! Maar dat zit waarschijnlijk gewoon in de familie en hoeft niets te zeggen over eventuele treurige gevoelens, meenden wij.
Hoewel, je kan toch niet heen om het feit dat de triestigheid van zijn snuitje afdruipt. Maar Panda wilde er niet over praten en vooral met rust gelaten worden.
Nee, van sommige stukken tuin kon je ook niet vrolijk worden. Maar ja, het is nou eenmaal flink herfst aan het worden en dan krijg je dat soort "inzakken" en verlies van al die vrolijke zomerkleuren.
Nou, we moesten maar weer verder op zoek naar haarfabrieken. Zou Rooie Gijs ook ergens te vinden zijn?
We hoefden niet lang te zoeken want hij lag gewoon voor zijn huis op zijn bankje. Ook in Gijs zat niet zoveel fut. Jongens, geniet toch een beetje van dit lekkere weer! Voor je het weet groeit de hemel weer dicht met grijze ellende en moet je weer schuilen voor de regen! Nee, Rooie Gijs wilde geen gezeur aan zijn kop en vroeg ons op te zooien. Dat deden we dan maar, want een hele serie foto's maken van Gijs op z'n bankie heeft weinig nut. Vooral als ie zo chagrijnig blijft kijken, heh?
Terug in de Katbladstraat liep Storm ons (niet) voorbij. Of wij hem even wilden aaien? Nou, vooruit dan maar. Al heb je je gisteren schandalig gedragen tegen Thassos. Oh, ben je alweer vergeten? Ook dat je toen zo nat was?
Wel geniet maar van het lekkere weer, Storm! Maar niet te dicht bij de redactie alsjeblieft, want daar is de Boez leuk aan het spelen en we willen niet dat ook hij straks chagrijnig is. Ja, je begrijpt best wat wij daarmee bedoelen.
We namen afscheid van Storm en liepen naar huis alwaar we koffie met een koekje aan onszelf presenteerden. Zo werd het toch nog een fijne ochtend. Tot de bladerblazermannen kwamen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten