Wij kwamen Storm tegen, en Storm had behoefte aan contact met ons. Dus gingen we er maar even bij zitten en aaiden wij hem een poosje. Want Storm is dus best een lieverd als er geen andere katten in de buurt zijn. Die andere katten waren er trouwens wel, maar bleven op afstand. Ze weten wat ze aan Storm hebben en dat is niet veel positiefs. En dat is dan nog zwak uitgedrukt.
Storm zat met zijn rug naar de andere haarfabrieken toe en er lag minstens 25 meter tussen hen. En dat is genoeg. Storm zal niet zo gauw een sprintje trekken om anderen aan te vallen; hij werkt liever vanuit hinderlagen. Het groepje verderop bestond trouwens uit Japekop, de Boez en Oscar. Zij waren wat tussen de bladeren aan het zooien en hielden ondertussen de fotograaf en Storm goed in de gaten.
Storm zat dus tevreden op de tafel voor zijn huis. En wij zaten naast hem.
Verderop was Oscar tussen de blaadjes aan het snuffelen en de fotograaf probeerde wat leuke foto's van hem te maken. Zo waren wij dus heel even Storm vergeten.... En die was op zijn beurt heel stiekem van tafel gesprongen, merkten wij ietsje later. Want opeens klonk er een luid gekrijs. Wij keken om.
We zagen nog net hoe een pluizig kattenbeest zich uit de klauwen van Storm losrukte en achter een rijtje fietsen kroop. Het vechtende stel was trouwens uit de Steeg komen rollen. Wie was dit ongelukkige slachtoffer? Het leek een onbekende.
Maar toen wij dichterbij gekomen waren, zagen wij dat het de oude Poekie uit de parallelstraat was. Poekie komt nog maar zelden buiten, en als ze buiten komt blijft ze altijd vlak voor haar huis zitten. Ze is te oud om nog te gaan wandelen en bovendien heeft zij menig ouderdomskwaaltje waarvoor ze medicijnen moet slikken. Ergo: haar conditie is niet bepaald top meer en des te vreemder was het dus dat ze zich in de Steeg van Storm had gewaagd!
Ja, wij hadden weliswaar net nog Storm zitten aaien en hem toegesproken met lieve, zachte woorden, maar nu vielen wij tegen hem uit. Hoe hij het in zijn hoofd had kunnen halen om zo'n oud, ziek beestje te grijpen en dat hij maar snel weg moest wezen omdat wij hem op dit ogenblik beslist niet lief vonden! Wel, Storm begreep onze boodschap en liep de Steeg uit, de andere kant op. Daarna verdween hij uit het zicht.
Op de plek waar de knoedel (twee katten dus) uit elkaar was gevlogen, waren de Boez en Oscar bijeengekomen om de straat aan een onderzoek te onderwerpen. Nee, nieuwsgierig waren zij niet maar de boel moest natuurlijk wel geinspecteerd worden. Maar wat waren die natte plekken daar?
Wij vermoeden dat Poekie hier uit angst haar plasje heeft laten lopen. Ach, dat arme oudje toch!
Ook Japekop kwam opdraven om de straat aan een inspectie te onderwerpen. Poekie zat trouwens nog steeds achter de fietsen.
Oscar controleerde de Steeg voor ons. Ja, Storm was uit beeld verdwenen dus kon Oscar het sein "veilig" geven. Wij maakten toen even ruimte voor Poekie. Jongens, allemaal opdonderen en terug naar de redactie! We geven Poekie vrij baan zodat ze naar huis kan! De jongens begrepen het en zo kon Poekie terug de Steeg door. We merkten op dat ze nog best wel snel is, want we hadden geen tijd meer om een foto te maken van haar op haar terugtocht.
We hopen dat Poekie weer wat bijgekomen is van de brute aanval van Storm en wensen haar verder een rustige zondag toe.
2 opmerkingen:
Arme Poekie!
Komt ze een keer een wandelingetje maken, komt ze meteen Storm tegen!
Ahhhh gossie, arme Poekie!
Storm heeft dus duidelijk geen respect voor de oudere en zwakkere medepoezels. Foei Storm, dat staat je niet netjes!
Een reactie posten