Brief voor pleegmamma.

"Pleegmamma" Wilma doet aan de opvang van kittens (met of zonder poezenmoeder) die ergens zijn gedumpt of in het wild leven. Zij socialiseert de kittens en gaat op zoek naar nieuwe mandjes voor hen; dit in samenwerking met het dierenasiel in Hilversum. U heeft al diverse keren kunnen lezen over Wilma's opvang. Ook de Boez komt bij Wilma vandaan. Zijn zwangere (zwerf-)moeder beviel in het asiel en ging nog dezelfde dag met nest naar Wilma toe. Daar werden de kleintjes dus grootgebracht. Wilma kan natuurlijk niet al haar opvangkittens blijven volgen, maar voor de Boez maakte zij een uitzondering. Wij hebben Wilma al een paar keer bij ons mogen ontvangen en zullen ook zeker contact houden!


Lieve pleegmamma Wilma.
Ik dacht, ik schrijf u eens een brief. Een brief om u te laten weten dat het nog steeds goed met mij gaat. Dat heeft u natuurlijk ook wel kunnen lezen in ons Katblad, maar ik wou het u ook nog eens persoonlijk vertellen, dus.
Op de foto hierboven ziet u mij buiten zitten op de tafel. Dat is omdat ik me een beetje verveelde. Ik zat naar de wielhuizen te kijken die hier af en toe voorbij komen.



En als het grote wielhuizen zijn, verstop ik me tussen een paar takken. Ondertussen kan ik dan ook even snuffelen aan de blaadjes. Ja, snuffelen vind ik fijn om te doen. Maar tegelijkertijd blijf ik dus wel goed opletten. U weet vast wel waarom.

Ze zeggen dat ik een grote jongen ben geworden. Ik moet volgende week voor een prik. De vorige was alweer een jaar geleden, vandaar. En dat betekent dat ik over een paar maanden ben uitgegroeid, tenminste, dat zegt mijn mens. Nee, ik weet niet hoe zwaar ik ben. Dat wegen doen ze ook volgende week en dan weten we het. Hoe zwaar ik ben dus. Ik lijk een beetje dik maar dat ben ik niet. Ik heb een hele dikke, dichte vacht. Dat zeggen de mensen die mij aaien. En soms maak ik me erg vies. Want ook als het regent ga ik naar buiten. Ik kan namelijk niet de hele dag binnen zitten bij die bejaarden. Daarmee bedoel ik mevrouw Troy en Japekoppie uiteraard, heh?

Ja, want die liggen de hele dag boven te slapen als het regent. En dat wil ik niet, de hele dag slapen.

Maar soms verveel ik me dus een beetje. Dan ga ik blaadjes snuffelen enzo. En dan wacht ik gewoon tot mijn vriendinnetje langs komt, of mijn vriendje. Cera dus en Oscar, ja. Cera komt elke morgen naar ons toe. Maar dan wil ze eerst kijken of er nog eten van ons staat. Daarna gaan we buiten spelen. Ze wilde eerst niet door het kattenluik in de deur, maar toen ze in de gaten had dat het poezenloket echt niet meer steeds open staat, kwam ze toch maar door het luikje naar binnen.

Dit is mijn vriendje Oscar. Met hem kan ik ook fijn spelen en zooien. Oscar is net zo jong als ik en hij woont bij ons in de straat. Nee, ik ga niet zo vaak naar zijn huis toe want dan moet ik voorbij het huis van Storm. Maar Oscar komt wel vaak naar mij toe en dan gaat hij in een grote boog om het huis van Storm heen. Ja, Oscar is best een stoere jongen en hij is niet gemeen. We vechten nooit, nee.

Als Os en ik buiten zijn, zit Japekoppie ons soms te bespieden. Ja, dan zit hij binnen voor het luikje naar ons te kijken.

We maken niet zoveel ruzie meer als eerst, Japekop en ik, maar soms dus nog wel. Dat komt omdat hij de baas wil zijn. Ja, dat is hij nog best wel, de baas, maar ik pik dus niet alles meer van hem. Als ik 's nachts bij ons mens op bed wil (of eigenlijk liever onder het dekbed), dan doe ik dat gewoon. Dan wordt oom Japekop boos op mij. Hij lag altijd bij de voeten van ons mens, maar nu moet hij ook zo nodig bij haar hoofd liggen. En als mevrouw Troy dan ook nog bovenop ons mens gaat liggen om te laten zien dat zij het uiteindelijk echt voor het zeggen heeft, begint het gegrom en gesnauw. Ja, dan ga ik meestal maar weg. Maar dan kom ik terug als ze naar beneden gaan voor een nachthapje en dan kruip ik gewoon weer stiekem onder het dekbed en hou ik me heel stil.

Met mijn vriendje Oscar zooi ik, nu het herfst is, vaak tussen de bladeren. Maar af en toe gaan we ook wel samen naar de Hoftuin toe, als de bewoners daar tenminste binnen zitten. Nee, met Rooie Gijs kan ik echt niet opschieten want die is gemeen naar mij toe. En Mio vaak ook, ja. Panda en Harremans zijn wat aardiger geworden tegen mij, dus voor hen loop ik niet meer weg. Maar Oscar mag van hen niet in de Hoftuin komen en tegen hem doen ze wel vervelend. Dus als de bewoners in de tuin zijn, gaan Os en ik gewoon ergens anders spelen. Ja, gewoon in onze straat dus en heel af en toe in de Kruidentuin.

Os moet altijd van alles markeren. Dan kijk ik hoe hij dat doet. Ja, op deze foto zie je hoe ik zit te kijken hoe Os de boom markeert met zijn nagels. Ikzelf heb daar niet zo'n behoefte aan, nee. Maar kijken vind ik dus wel leuk.

Os snuffelt net zoveel als ik. Ook aan de planten ja, maar hij snuffelt ook graag aan de vuilniszakken en scheurt ze dan nog open ook. Nee, dat doe ik dus niet maar ernaar kijken wel. En als Os dan klaar is met scheuren, wil ik best ook even ruiken aan wat er in de vuilniszak zit. Nee, ik eet er niet van.

En als we klaar zijn met spelen en zooien, Os en ik, en Os is weer naar huis gegaan, ga ik op de tafel verderop liggen wachten tot hij terug komt of totdat Cera komt. Ja, dan lig ik me ook weer een beetje te vervelen.

Maar het is ook best lekker om je te vervelen. Of om lui te zijn, ja.

En van lui zijn moet ik ook altijd gapen. Dat doe ik dus op deze foto.

En hier zit ik met mijn poot te vissen tussen de planken van de tafel. Nee, er was niks bijzonders om naar te vissen maar dat geeft niet. Ik deed dat omdat ik me een beetje verveelde, inderdaad.

Maar er gebeurt altijd wel wat in de straat, je moet er alleen maar op wachten en dan komt het wel.

Ja, op deze foto dus ziet u hoe ik naar de spreeuwen lig te kijken. Vliegbeesten ja. Heel veel, want de boom zag helemaal zwart en de boom daarnaast ook. Ze maakten heel veel lawaai en vlogen maar heen en weer.

Ik ga ook vaak heen en weer. Ja, sinds het kattenluik er is vlieg ik van binnen naar buiten en omgekeerd. Alleen doet ons mens het 's avonds na het eten dicht. Ja, dan gaat er een klepje voor en dan kan je er niet meer uit. Natuurlijk heb ik eerst heel hard geprotesteerd tegen dat klepje maar dat had geen effect. Nee, het blijft gewoon dicht totdat we ontbijt hebben gehad en dan gaat het weer open. Ook als het regent dus. Een paar dagen terug ging ik ook steeds in en uit terwijl het regende, en toen heb ik de hele kamer en keuken vies gemaakt met modder en blaadjes. Dat vond zij dus niet leuk maar ik had heel veel lol.

Nou pleegmamma Wilma, dit was dan mijn brief. Komt u nog eens langs? Dan kunt u mij weer aaien en met eigen ogen zien hoe groot ik ben geworden.

Liefs van uw eigenste, erg groot geworden

Boezelmans.