Rare gebeurtenis.

Ja, er was weer eens mot bij het poezenloket. Simba was langsgekomen en erg brutaal geweest tegen mevrouw Troy. Zij week echter niet van haar positie, plichtsgetrouw als ze is. Maar haar zoon Japekop moest zich er zo nodig mee bemoeien en dacht Simba wel even te kunnen verjagen. Hij kwam helaas van een kouwe kermis thuis! Hieronder een direct verslag.



Japekop nadert Simba. Simba gromt en Japekop doet ook zijn bek open. Wij horen erg nare geluiden en wachten vol spanning op wat er gebeuren gaat. De twee vinden elkaar niet lief, dat is wel duidelijk.


Wat krijgen we nou? Het lijkt wel of Japekop de aftocht gaat blazen! Simba zit nog steeds in elkaar gekropen en wacht af. Japekop draait zich in slow motion om. De seconden tikken weg. De spanning is bijna niet te houden!

Ja hoor, Japekop draait zich steeds verder om. Wij voelen boosheid in ons opkomen! Wat een waardeloze verslaggever! Of is hij juist verstandig om het niet op een confrontatie aan te laten komen? Maar Simba zit wel in ons gebied! En ja, Japekop is behalve verslaggever ook verkenner en die vechten niet. Maar dan nog. Wij voelen tegenstrijdige emoties. Toch niet leuk om te zien dat Japekop goed beschouwd gewoon op de vlucht gaat, heh? Of gaat hij zich nog herstellen?

Nee, hij gaat zich niet herstellen. Japekop beweegt zich heel langzaam en behoedzaam naar het poezenloket. Zijn moeder doet een stapje opzij zodat hij makkelijk naar binnen kan. Wij weten niet of wij trots moeten zijn of niet. Om dit te kunnen verwerken hebben wij een sterk kopje koffie nodig......

(Japekop ging naar binnen, nam plaats op een stoel en ging daar doodkalm zijn poten zitten wassen. Mevrouw Troy bleef op haar plek zitten en Simba ging er alsnog vandoor. Wij hebben niets begrepen van deze voorstelling en hadden wel enige tijd nodig om weer helemaal bij te komen van deze rare gebeurtenis. De koffie smaakte goed.)