Samen spelen.

Eerst vinden we Cera en de Boez in de buurt van de Kruidentuin. Niet dat we naar ze liepen te zoeken omdat we ongerust waren, maar af en toe wil je gewoon even weten wat ze uitspoken, heh? Wel, ze waren dus heel lief bezig. Cera moest even een plank markeren en de Boez vond dat een mooie gelegenheid om over haar heen te springen. Ze waren lekker bezig dus wij gingen weer terug om ons kluswerk (pergola beitsen e.d.) te kunnen hervatten.



Een tijdje later speelden de twee in de Hoftuin. Of zaten ze uit te rusten? We vonden de Boez tussen wat pollen hoog gras. Er moest daar heel nodig gesnuffeld worden.



Cera zat een paar passen verderop. Zij hoefde niet zo nodig tussen het gras te gaan zitten maar bleef netjes op het pad.

Het leek alsof ze erg belangwekkende dingen zag gebeuren verderop in de tuin, maar we denken nu achteraf dat ze ons voor het lapje hield; het was natuurlijk gewoon een afleidingsmanoeuvre!

De Boez had veel belangstelling voor de camera. Zou hij geweten hebben dat er van die schattige plaatjes van kwamen? Ja, de Boez ziet er hier best lief uit. Een lekker ding, zou je denken. Maar als u hem af en toe in de afzuigkap ziet hangen of hoort zeuren om middernacht omdat hij vindt dat hij naar buiten moet, dan praat u wel anders.

Cera ging vervolgens van de graspuntjes eten. Waarschijnlijk omdat deze toch wel een beetje aan de scherpe kant waren en dus nodig gesnoeid moesten worden. Natuurlijk is dat de taak van de tuinmannen Panda en Harremans, maar deze waren nergens te vinden.

We schoten nog 1 plaatje van ons snuitebolleke en gingen toen weer aan de slag. Inmiddels zijn we uitgebeitst en het resultaat mag er zijn. Maar daarover meer in een volgend bericht!