Eigenlijk mogen de katten hier niet op de stoelen slapen, maar Mouzsch vindt dat dat niet voor hem geldt. Wij geven hem groot gelijk en zullen hem dan ook niet wegjagen. Maar gisteren zagen wij hoe een heel naar hij-mens een bedelende kat op het terras een schop gaf. Opeens smaakte ons eten niet meer zo en om dit mens dwars te zitten hebben wij de arme poes bij ons geroepen en lekker verwend met wat calamaris. Er zat weliswaar een deeglaagje om en de vis was gefrituurd, maar daar had poes geen last van. Al gauw kwamen zijn vriendjes ook toestromen en zo zagen wij ons middagmaal snel verdwijnen in de hongerige bekjes. Ja, de brokjes waren op dat moment op maar later hebben wij nog 2 zakken bijgekocht zodat wij onze vriendjes en vriendinnetjes niet hoeven teleur te stellen. Het leven zal sowieso weer wat moeilijker voor ze worden als wij vertrokken zijn. Maar voordat het zover is, proberen wij andere toeristen die nog wat langer blijven, over te halen onze taak over te nemen. Dat is onze plicht, vinden wij.
zondag 7 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Wat een vervelende man! We zouden hem moeten schoppen!
Zo te zien heeft deze stoel toch zijn beste tijd gehad.
Het zou mooi zijn als andere mensen jullie taak overnemen.
Meestal zijn er onder de toeristen wel enkele kattenliefhebbers, vooral de Nederlanders zijn echte poezenvoerders.
Een reactie posten