Effe geen zin.

Storm:
Nee mevrouw Katblad, ik heb nu effe geen zin in wat dan ook. Nou, niet in hinderlagen zitten, niet in zooien, niet in pesten, niks. Ik wil gewoon hier op deze blaadjeshoop liggen en verder met rust gelaten worden.



Ja, ik weet dat mijn hij-mens voor uw deur bezig is met zijn favoriete bezigheid. Zagen en timmeren ja, dat klopt. Dus aan hem heb ik op dit moment helemaal niks.
En mijn kleine mens scharrelt daar ook rond. Bij u voor de deur dus, ja. U heeft zogezegd mijn familie ingepikt en nu lig ik hier eenzaam en alleen.



Een pergola zegt u? Voor uw vergadertafel? Dus een afdak boven de waterbak en dat zou dan ook in mijn belang zijn? Wel, dat moet ik dan eerst nog zien. Nee, ik vertrouw mijn mens wel en dus komt het met die pergola vast dik in orde. Maar of u in staat bent om er een fatsoenlijk dakje op te timmeren, daar twijfel ik nog aan. U schenkt toch pas drank als hij klaar is heh? Met die pergola dus ja? Nee, want dat gedoe met zaag en hamer, dat moet nuchter gebeuren. Nee, het is maar dat u mij goed begrijpt en dat er geen ongelukken gebeuren. En wilt u nu uw verslaggever Japekop wegsturen? Ja, hij stak net zijn kop om de hoek van mijn steeg en dat wil ik niet hebben. Maar u begrijpt ook dat vast wel, heh?