Redactie weer aan de slag

De redactiepoezen (mevr. T. Troy, Japekoppie en de Boez) zijn zeer goed verzorgd geweest maar waren toch erg blij met onze terugkomst. Dat lieten zij weten door de ganse (toch al korte) nacht bovenop de hoofdredacteur te gaan liggen. In elk geval hebben zij geslapen maar het mens is dus een tikkie brak, zullen we maar zeggen.
Maar goed, vanochtend was het weer tijd om aan de slag te gaan. De Boez - die we onderdehand echt niet meer klein kunnen noemen, vooral na ons verblijf tussen de griekse haarfabriekjes - gaf ons morele steun bij het kantoorwerk.



Japekop stond klaar om wat opdrachten in ontvangst te nemen, maar wij gaven hem de dag toch maar vrij omdat wij hem graag nog wat in de buurt wilden houden. Hij vond dat overigens oké.



Mevrouw Troy ging natuurlijk, zoals gewoonlijk, de wacht houden en hield de straat in de gaten. Zij is nog niet komen rapporteren maar zo'n eerste dag lopen we sowieso niet al te hard van stapel. We moeten allemaal weer even wennen heh?

Cera zat vanochtend vroeg alweer voor het poezenloket en dus leek het alsof wij niet weg waren geweest. Toen het loket openging, liep zij zonder te groeten door naar de voerbakjes. En zij had geluk want Japekop had maar weing hapjes door zijn keel weten te krijgen. Beetje de zenuwen, denken we.

Het viel ons wel op dat onze drie werknemers en huisgenoten minder conflicten hadden dan gewoonlijk. Er is nog geen moment gegromd of gemept, en zij lijken gezamenlijk en eensgezind op te treden in verschillende situaties. Wij zijn benieuwd hoe lang dit mag duren maar genieten daar ondertussen toch wel stilletjes van!

Helaas is het vanmiddag gaan regenen en kwam Japekop daarover bij ons klagen. Nee, wij hebben het mooie weer van ginds niet met ons kunnen meenemen. Zelf hebben wij daar ook wel enige moeite mee en dragen sinds weken maar weer sokken en hebben een extra laagje kleding aangetrokken. Ach en wee dus!