Onder de trap van een balkon in de Hoftuin heeft Harremans deze duif gevangen. Een van onze correspondenten in het Hof maakte de foto's. Wij danken hem hartelijk voor de toezending van deze plaatjes (een stuk of 145).
Op bovenstaande foto ziet u Harremans zijn prooi met enige verbazing bekijken. Hij heeft de duif naar het midden van de Hoftuin gesleept.
Hier ziet u Harremans om zich heen kijken; hij controleert zijn omgeving op mogelijke dieven of jatters van zijn prooi. Die zijn gelukkig (voor hem) niet aanwezig.
Nu richt Har zijn aandacht weer op de duif. Of deze al overleden was op dat moment, weten wij dus niet omdat wij er zelf niet bij waren.
Har weet het dus zelf ook niet en probeert uit of de duif nog enige tekenen van leven vertoont. Wij hopen voor de duif dat hij al aan het hemelen was.....
Har probeert nog steeds of hij enige beweging in de duif kan krijgen.
Har probeert het dus nog steeds en raakt wat oververhit. Op de onduidelijke foto kunt u duidelijk zien hoe snel hij zich beweegt.
Harremans is weer tot rust gekomen gelukkig. Wij weten niet wat hij hier nu precies van plan is.
Wederom gaat Har over tot een "leeftienogtest".
Op foto nr. 77 ziet u dat Har nog steeds niet klaar is met de duif te controleren op tekenen van leven.
Dit is foto nr. 103. Wij hebben een groot aantal foto's moeten overslaan.
De laatste foto, nr. 148. Het lijkt erop dat Harremans heeft moeten concluderen dat de duif inderdaad niet meer leeft.
Tot zover het verslag van deze vreselijke gebeurtenis. Wij hopen dat u niet al te zeer van streek bent geraakt door deze vreselijke beelden. Maar: het is de natuur. Een kat moet zijn vaardigheden blijven trainen want je weet maar nooit. Een goed voorbeeld van zo'n "je weet maar nooit" kennen wij uit Griekenland. Daar werd een kat uit huis geplaatst omdat hij achter vogels aanzat. En omdat hij dus toen geen eten meer kreeg, kwam deze vangvaardigheid heel goed van pas. Zonder dit instinct en zijn trainingen was de kat dood gegaan van de honger. We gaan er niet van uit, maar het zou ook kunnen gebeuren dat Harremans in het bos ofzo wordt gedumpt. Wij kennen zijn mens goed en weten dat dat echt niet zal gebeuren. Maar Har weet dat dus niet, want hij is kat. En mensen kun je nu eenmaal nooit vertrouwen. Ook daarvan hebben wij voorbeelden. Vandaar dus.
5 opmerkingen:
Zielig voor de duif, maar inderdaad de natuur. En toch ook wel mooi, die bewegingen die Harremans erbij maakt.
Als kattenliefhebber ben je natuurlijk geneigd alles goed te praten. De duivenaanbidders zullen hier anders over denken....
Zelfs als kattenliefhebber denk je er anders over, als ze hun prooi mee nemen naar binnen....of uitspugen op het tapijt.
Ik vind het zielig voor de duif! Verder kunnen duiven nogal vervelende ziektes met zich meedragen dus voor Harremans is het ook niet gezond! En gelukkig heeft Harremans nog een huisje!
Moppie heeft hij ook een keer een duif gevangen en opgepeuzeld. Ik kwam thuis en zag overal veren liggen en Moppie was met zijn laatste stukje bezig, een vleugel. Ik wilde het afpakken maar hij liep grommend weg(begrijpelijk!)Hele mooie foto's van Har!Vanuit de kat is het normaal en natuurlijk gedrag. Goed hoor, Harremans!
Een reactie posten